Taskmasking. Wat is het?

Taskmasking: de verborgen valkuil van productiviteit

Je kent het vast wel: je werkt de hele dag door, je afvinklijst groeit gestaag, en toch voelt het alsof je weinig hebt bereikt. Hoe kan dat? De kans is groot dat je onbewust bezig bent met taskmasking. Dit fenomeen – nog relatief onbekend – saboteert onze productiviteit zonder dat we het doorhebben. In deze blog duiken we in wat taskmasking precies is, waarom het zo verraderlijk is en hoe je er bewust mee kunt omgaan.

Wat is taskmasking eigenlijk?

Taskmasking is het verschijnsel waarbij we onszelf voor de gek houden door druk bezig te zijn met taken die weinig of geen echte waarde toevoegen. Het is een vorm van schijnproductiviteit. Denk aan eindeloos je inbox bijwerken, notities herschikken, documenten structureren of telkens je to-do lijst herschrijven – allemaal activiteiten die op het eerste gezicht zinvol lijken, maar vaak een manier zijn om echte, vaak lastige taken uit de weg te gaan.

In plaats van prioriteiten stellen en focus aanbrengen, zetten we een masker op: het taskmask. We voelen ons goed omdat we iets “doen”, maar diep vanbinnen weten we dat we de kern ontwijken.

Waarom taskmasking zo aantrekkelijk is

Taskmasking heeft een psychologische aantrekkingskracht. Onze hersenen zijn dol op het gevoel van afronden en controle. Elke kleine taak die we voltooien geeft een dopamineboost. Het werkt verslavend. Zeker in een wereld waar afleiding constant op de loer ligt, is het veel verleidelijker om kleine, behapbare klusjes aan te pakken dan om écht het diepe in te gaan met strategische of creatieve denkprocessen.

Daarnaast biedt taskmasking een veilige schuilplaats tegen ongemak. Moeilijke gesprekken voeren, complexe projecten aanpakken of besluiten nemen die consequenties hebben – dat alles stelt ons brein liever uit. En dus rommelen we wat in onze agenda of ‘doen alvast wat voorbereiding’ zonder tot actie over te gaan.

Hoe herken je dat je aan taskmasking doet?

Een paar signalen die erop kunnen wijzen dat je in de taskmasking-valkuil bent gestapt:

• Je bent continu ‘druk’, maar komt niet dichter bij je doelen.
• Je doet veel ‘randzaken’ die je het gevoel geven dat je efficiënt bent.
• Je stelt echte prioriteiten uit, vaak onder het mom van “ik moet eerst dit nog even doen”.
• Aan het eind van de dag voel je je leeg of gefrustreerd, ondanks je inspanningen.

Ook perfectionisme speelt hierin vaak een rol. Taskmasking voelt veilig omdat het je een gevoel van controle geeft. Maar ondertussen raak je juist steeds verder verwijderd van waar je werkelijk naartoe wilt.

Wat heeft taskmasking te maken met uitstelgedrag?

Het is verleidelijk om taskmasking af te doen als gewoon ‘druk zijn’. Maar in werkelijkheid is het vaak een subtiele vorm van uitstelgedrag. Omdat we niet durven of weten hoe we moeten starten aan iets groots of onbekends, vullen we de tijd op met fictieve productieve bezigheden.

Volgens onderzoek van Timothy A. Pychyl, gedragspsycholoog aan de Carleton University, draait uitstelgedrag niet om timemanagement, maar om het reguleren van emoties. We vermijden taken die ons ongemak geven. En daar is taskmasking een typisch voorbeeld van: het maskeert de onrust die gepaard gaat met échte vooruitgang.

Wat kun je doen tegen taskmasking?

De eerste stap is bewustwording. Vraag jezelf regelmatig af: “Wat ben ik nú aan het doen, en draagt dit bij aan mijn belangrijkste doel?” Als het antwoord ‘nee’ is, ben je waarschijnlijk aan het taskmasken. Dat is geen reden tot schuldgevoel, maar wel een signaal om bij te sturen.

Een tweede stap is om te leren prioriteren. Werk bijvoorbeeld met de Eisenhower-matrix om onderscheid te maken tussen belangrijk en urgent. Ook de inzichten uit het boek Essentialisme van Greg McKeown kunnen hierbij enorm helpen: doe minder, maar beter.

Daarnaast helpt het om met blokken te werken: reserveer tijd voor deep work, zonder afleiding. Zet notificaties uit, sluit je inbox, en kies één taak die écht telt. Vaak merk je dat het starten het moeilijkst is, maar als je eenmaal bezig bent, ontstaat er flow.

Persoonlijke reflectie: ook ik trap er nog in

Laat ik eerlijk zijn: ik betrap mezelf ook weleens op taskmasking. Bijvoorbeeld als ik een lastige mail moet sturen en ineens heel dringend m’n notities wil structureren. Of als ik ‘nog even snel’ een Canva ontwerpje afmaak, terwijl er een belangrijke brainstorm gepland staat.

Maar juist door het te herkennen en te erkennen, kan ik mezelf weer terugroepen naar wat er écht toe doet. Het vraagt bewustzijn, moed en soms ook mildheid. Want druk zijn is makkelijk – maar effectief zijn is een keuze.

Taskmasking op de werkvloer: een cultuurprobleem?

Interessant genoeg is taskmasking niet alleen een individueel fenomeen. Ook in teams en organisaties komt het vaak voor. Denk aan vergaderingen zonder doel, rapportages die niemand leest, of het eindeloos optimaliseren van systemen zonder dat het de klant iets oplevert.

Als leidinggevende of teamlid kun je bijdragen aan een cultuur waarin duidelijkheid, prioriteit en eigenaarschap centraal staan. Waar output belangrijker is dan aanwezigheid. En waarin het veilig is om te zeggen: “Volgens mij zijn we druk, maar niet productief.”

Tot slot: wees eerlijk tegen jezelf

Vraag jezelf vandaag nog eens af: ben ik echt bezig met wat belangrijk is? Of zit ik in het comfort van mijn taskmask?

Durf je eerlijk te zijn, dan is dat de eerste stap naar meer focus, meer rust en meer impact.