Coffee Badging op de werkvloer: Slimme balans of stille protest?

Na de pandemie kwam hybride werken in een stroomversnelling. En met die nieuwe manier van werken ontstonden er nieuwe rituelen, nieuwe termen… en nieuwe spanningen. Eén van de opvallendste trends die de afgelopen tijd steeds vaker opduikt, is coffee badging. Je komt even naar kantoor, haalt een koffie, maakt een praatje — en verdwijnt dan weer richting huis. Officieel aanwezig. Maar in praktijk? Nauwelijks. Coffee badging roept vragen op over betrokkenheid, werkdruk én vertrouwen.

Wat is coffee badging eigenlijk?

De term komt uit de Verenigde Staten, waar het fenomeen voor het eerst breed werd gesignaleerd. Werknemers ‘badgen’ zich bij binnenkomst in met hun toegangspas, drinken een koffie, tonen even hun gezicht en vertrekken vervolgens weer om thuis te werken. Zo houden ze zich formeel aan het kantoorbeleid, maar blijven ze trouw aan hun voorkeur voor remote werken.

Inmiddels is coffee badging ook in Nederland een bekend verschijnsel aan het worden. Zeker bij organisaties waar de aanwezigheid op kantoor meer als verplichting dan als toegevoegde waarde wordt gezien. Het roept een ongemakkelijke vraag op: is dit slim inspelen op de nieuwe werkcultuur, of is het een stille manier om onvrede te uiten?

Coffee badging als symptoom van iets groters

Coffee badging is geen op zichzelf staand gedrag. Het is een signaal. Het zegt iets over hoe mensen zich voelen binnen hun organisatie. Wanneer medewerkers het gevoel hebben dat hun tijd op kantoor weinig toevoegt, of wanneer er onvoldoende ruimte is om eerlijk te praten over wat wel en niet werkt, ontstaat er ruimte voor dit soort stille protestvormen.

Het wijst op een dieper liggende mismatch tussen verwachtingen van werkgevers en de behoeften van werknemers. Voor sommige medewerkers is het kantoor niet meer dan een plek om gezien te worden — niet om productief te zijn. En juist dat is de kern van de discussie.

Slim balanceren of ongemakkelijke strategie?

Laten we eerlijk zijn: coffee badging kan in sommige gevallen ook juist een slimme manier zijn om aan balans te werken. Niet iedereen floreert volledig thuis of volledig op kantoor. Soms wil je even de sfeer proeven, een collega spreken, maar verder wel in je eigen flow blijven — en die vind je misschien thuis beter.

Toch schuilt er ook iets ongemakkelijks in de term. Coffee badging veronderstelt een zekere schijn. Je bent er wel, maar eigenlijk ook niet. Het kan het vertrouwen tussen teams en leidinggevenden aantasten, zeker als het structureel gebeurt en er niet open over wordt gesproken.

De rol van leiderschap en cultuur

De kernvraag is niet of coffee badging “mag” of “slecht” is. De kernvraag is: waarom voelen mensen zich genoodzaakt dit te doen? En wat zegt dat over hoe veilig en betrokken ze zich voelen op hun werk?

Effectief leiderschap draait om luisteren, kaders geven én vertrouwen schenken. In plaats van medewerkers te verplichten tot een x-aantal dagen op kantoor, kunnen leidinggevenden beter het gesprek aangaan: Wat heb jij nodig om goed te functioneren? Waar werk jij het beste aan? Wat levert fysieke aanwezigheid écht op?

Cultuur ontstaat niet vanzelf op kantoor — het ontstaat door bewuste keuzes, open gesprekken en gedeelde waarden.

Coffee badging als kans

Misschien is coffee badging geen probleem dat opgelost moet worden, maar een uitnodiging om beter te luisteren. Het laat zien dat we nog steeds zoeken naar hoe werken er anno nu uit zou moeten zien. Niet zwart-wit, niet volledig thuis of volledig op kantoor — maar hybride met hoofd én hart.

Door te erkennen dat mensen verschillende behoeften hebben, kunnen we een werkomgeving creëren waarin coffee badging niet nodig is. Waar medewerkers zélf willen komen, niet omdat het moet, maar omdat ze er energie van krijgen. Waar een koffiemomentje op kantoor écht verbindend is — en niet alleen symbolisch.

Mijn ervaring

In mijn werk als coach zie ik dit soort gedrag vaak als signaal. Mensen willen hun werk goed doen, maar ze botsen op onduidelijke verwachtingen, gebrek aan autonomie of simpelweg te weinig zingeving in hun werkomgeving. Coffee badging is dan niet luiheid — het is een copingstrategie. Een manier om overeind te blijven in een werkcultuur die niet altijd meebeweegt met de mens.

Ik geloof dat organisaties die dit herkennen én er iets mee doen, juist nu het verschil kunnen maken. Niet door strengere regels, maar door betere gesprekken.